Μερικά πράγματα που μου αρέσουν από τη Ζωή.

Ξέρω πως δεν κατανόησα πολλά απo αυτά που έχω δει έως σήμερα.

Πολλές φορές νιώθω ότι η ζωή μοιάζει με ένα υπέροχο άγνωστο αγόρι, με βαθυγάλανα, μελαγχολικά μάτια που παραμένει πάντα άγνωστο.. Ανάβει πράσινο για τους πεζούς, το αγόρι περνά από δίπλα σου και σε κοιτάζει. Με ένα βλέμμα συνοψίζει όλη του την ύπαρξη και την δική σου. Ένα στιγμιαίο καθρέφτισμα του Αιωνίου, συμβαίνει τότε εκεί, δίπλα σου, όσο κρατά μια διάβαση. Μόνο που εσύ φτάνεις απέναντι χωρίς ποτέ να έχεις γυρίσει το κεφάλι, χωρίς καν να υποψιάζεσαι το τι συνέβη ή το τι πρόκειται να συμβεί, στην επομένη διάβαση, που δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια.

Κάπως έτσι είναι και η ζωή. Ένα παιχνίδι στο οποίο ποτέ δεν τελειοποιούμαστε και πάντα προς το τέλος, όταν έρθει η ώρα να κινήσουμε προς "το σπίτι", ζητάμε πεισματικά "ακόμα έναν γύρο", "ακόμα έναν γύρο και φύγαμε.

Κι όμως υπάρχουν κάποια πολύ απλά και ξεκάθαρα πράγματα γύρω από τη ζωή, που λένε πολλά για το πως η ζωή μας κοιτάζει ή πως την κοιτάζουμε.

Μερικά πράγματα που μου αρέσουν από την ζωή είναι :

1. Η ντομάτα

2. Η ντομάτα με τυρί                     

3. Η ντομάτα με τυρί και ελιές ! Ναι πάντα με κέρδιζε ο ‘υπερθετικός των γεύσεων’, αλλά από όσες γεύσεις δοκίμασα επικράτησαν κάποιες λιτές επιγνώσεις γεύσεων από την παιδική μου ηλικία. Ίσως γιατί ήταν οι μόνες που αποτυπώθηκαν μέσα μου με καθαρότητα.

Υπάρχουν βέβαια και άλλα λιγότερο χειροπιαστά πράγματα, όπως...

..Μια μέρα, μάλλον όχι, βραδάκι ήταν καλοκαιριού, που έβγαλε μια απρόσμενη ψύχρα και άρχισα να τρέμω από το κρύο. Τότε η φίλη μου προσέφερε την μισή της εσάρπα. Περπατήσαμε δίπλα στην θάλασσα αγκαλιασμένες κάτω από την ίδια εσάρπα. Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου (εκτός της ερωτικής πράξης), που ένιωσα το σώμα μου σαν μια ψευδαίσθηση. Ασήμαντο, απαλλαγμένο από την ύλη του.

Ο Άνεμος ! Μου αρέσει πολύ ο Άνεμος. Και αυτό που κάνει με το τοπίο, όταν σηκώνει αέρα, μου προκαλεί Ιερό Δέος και απέραντη χαρά. Νιώθω τα μέσα μου να πάλλονται και να δονούνται προς μια κατεύθυνση Θεία.

Η μοναξιά μου αρέσει στην ζωή. Και ο κρότος που κάνει όταν σπάει.

Το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας. Σαν κάποτε τελειώσει ξέρω πως να το ξαναβρώ μέσα στις φλέβες μου.

Κάτι παιδιά, με μεγάλα μάτια και μισάνοιχτα χείλη που λένε Σ'αγαπώ..

και η γεύση από τα δάκρυά μου.