Ψευτοδημιουργία

Η Ιασονία δημιούργησε τον κόσμο της σε επτά ημέρες.
Την πρώτη μέρα έκανε τον ουρανό, τα βουνά και τους ψυχικούς γκρεμούς.
Τη δεύτερη ημέρα έκανε τα ποτάμια, τις θάλασσες, τους ωκεανούς και τα συναισθήματα.

Και τα έδωσε στον πατέρα την μητέρα στους αγαπημένους της και σε άλλους,
Να τα έχουν αυτοί και οι απόγονοί τους

Στους αιώνες των αιώνων.

Την τρίτη μέρα κάλεσε όλους τους ανθρώπους της για να φτιάξει μαζί τους μουσική και να τους κάνει αθάνατους: Με μια φωνή όλοι γνωρίζοντας καλά τα λόγια έπλεξαν ύμνο. Με τη φωνή της ευτυχίας, της αγάπης, της απελπισίας, της ζήλειας, της δόξας και τόσων άλλων, ώσπου τελείωσαν οι φωνές.

Την έφτασαν και κάποια άτομα που άργησαν
Η δημιουργός τα χάιδεψε με συμπόνια
Και τους είπε πως δεν τους μένει άλλο παρά να γίνουν συγγραφείς
Να γράψουν το βιβλίο της ανθρώπινης "επιτυχίας"

Θα ήταν για εκείνους πράξη "προσωπικής" φιλανθρωπίας

Φυσικά σαν γνήσια δημιουργός έμπλεξε στα δίχτυα τους
Κι αυτή ήταν η αρχή της περιαυτολογίας : Να ζει κανείς η να μη ζει;

Την Τέταρτη και Πέμπτη μέρα τις αφιέρωσε στο γέλιο.
Άφησε τους κλόουν να κάνουν τούμπες
Κι άφησε βασιλιάδες, αυτοκράτορες και άλλους δυστυχείς να διασκεδάζουν.

Την έκτη ημέρα έλυσε μερικά διοικητικά προβλήματα :
Εξαπόλυσε μια θύελλα
Και τους εξόντωσε όλους
Αφήνοντας μόνο έναν ρακένδυτο Βασιλιά
Που περπατούσε πάνω στα νερά.

Είχαν μείνει κάποια απορρίμματα από τη δημιουργία του κόσμου.
Και έτσι έγινε ο Αρμαγεδδών

Την έβδομη ημέρα είδε αν είχε κάτι να κάνει.
Οι διευθυντές του επίγειου μύθου γέμισαν τη γη με αφίσες
Και η Ιασονία σκέφτηκε πως μετά από τόσο κόπο
Άξιζε κι αυτή να δει ένα θέαμα.
Αλλά, κατ’αρχη, αφού ήταν τόσο πια εξασθενημένη,
Πήγε λίγο να πεθάνει.